Τετάρτη 19 Μαρτίου 2014

Η εντελώς αστοιχείωτη εξωτερική πολιτική του Ρον Πολ


Όσο καλοί είναι στα οικονομικά ζητήματα οι λιμπερταριανοί, άλλο τόσο αστοιχείωτοι εμφανίζονται σε θέματα που έχουν να κάνουν με την εξωτερική πολιτική και τις διεθνείς σχέσεις. Σε μια εποχή που όλοι ασχολούνται με όλους -εκτός από το Λιχτενστάιν ίσως-, το μάλλον βέβαιο είναι πως αν πολιτικοί σαν τον Ρον Πολ αναλάμβαναν την εξουσία, η Αμερική θα συρρικνωνόταν επικίνδυνα σε όλα τα επίπεδα: στο διπλωματικό, το γεωοπολιτικό, και ακόμα και το οικονομικό, λόγω του απομονωτισμού που τόσο υπέρμαχα προτείνει.

Είναι δικαίωμά του του γιατρού να συντάσσεται με οργανώσεις όπως η Χαμάς, και με καθεστώτα όπως του Ιράν. Είναι δικαίωμά του να υπερασπίζεται όλες τις θέσεις όλων των παραδοσιακών αντιπάλων των ΗΠΑ, υπονομεύοντας ταυτόχρονα όλες τις θέσεις των συμμάχων τους. Είναι όμως και εντυπωσιακό το πώς δεν βρίσκει ποτέ τίποτα αρνητικό να πει για πράξεις και κινήσεις άλλων χωρών, όταν ξέρουμε ότι σε περίπτωση που έκανε κάτι ανάλογο η Αμερική θα είχε βγει στα κάγκελα.

Πριν λίγες μέρες είπε ότι ο Πούτιν "έχει τον νόμο με το μέρος του", επειδή έχει εκεί βάση. Πού το είδε αυτό γραμμένο, ότι όποιος έχει βάση κάπου παίρνει και την περιοχή τσιφλίκι του, το κράτησε κρυφό από εμάς τους πληβείους.

Οπότε αύριο-μεθαύριο να πάει και η Αγγλία να πάρει κάτι κομμάτια των ΗΠΑ γιατί διατηρεί εκεί βάσεις. Στο κάτω-κάτω της γραφής, εκεί κι αν υπάρχει "ιστορικό" δέσιμο, όπως έλεγε ο Βλαδίμηρος για την Κριμαία.

Μετά βέβαια να πάει να πάρει και η Γερμανία τα δικά της εδάφη, καθώς έχει 2 βάσεις, στην Αριζόνα και την Καλιφόρνια.


Κατ' αρχήν δεν αποφάσισε να αποσχιστεί. Ο Πούτιν αποφάσισε να την προσαρτήσει, και όλοι είδαμε με ποιο τρόπο. Κατά δεύτερον, η λογική του "εφόσον τα τανκς δεν είναι στην αυλή μου, δεν με αφορά το όλο ζήτημα", είναι η ίδια η λογική που είχαν κάποιοι και πριν τον ΙΙο ΠΠ.


Και εντάξει. Ο Ρον Πολ δεν έχει να πει τίποτα αρνητικό για το αμιγώς γεωστρατηγικό κομμάτι γιατί σε κάποιο μέρος του μυαλού του ο Πούτιν "έχει ένα δίκιο με το μέρος του" καθώς κάποιος του είπε κάποτε ότι είναι οκ να πηγαίνει μία χώρα και να παίρνει, εν καιρώ ειρήνης μάλιστα, έδαφος άλλης χώρας.

Για το οικονομικό δεν έχει να πει κάτι, έστω σε ακαδημαϊκό επίπεδο; Πού είναι οι ομιλίες του για τον ιμπεριαλισμό, και τα λεφτά των φορολογούμενων, και το Λεβιάθαν του κρατισμού που θέλει κι άλλο κρατισμό; Μια λεξούλα για το ότι οι εταιρείες εκεί θα κρατικοποιηθούν; Για το ότι οι Ρώσοι θα πληρώσουν το χρέος της Κριμαίας, όπως διεμήνυσε ο υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Πούτιν, αποτιμώντας το μάλιστα στα 55 δις ρούβλια; Κάτι;

Κυριακή 16 Μαρτίου 2014

Γιατί η εισβολή στην Ουκρανία αφορά και τις ΗΠΑ


Το 1991 ο ουκρανικός λαός, με μια συντριπτική πλειοψηφία της τάξεως του 90%, ψήφισε ανεξαρτησία από τη Σοβιετική Ένωση, και την ίδια τη Ρωσία. Τρία χρόνια αργότερα, το 1994, η κυβέρνηση της χώρας είχε στην κατοχή της το τρίτο μεγαλύτερο οπλοστάσιο πυρηνικών στον κόσμο. Μετά από διαβουλεύσεις με την αμερικάνικη κυβέρνηση και τους συμμάχους της, και θέλοντας και η ίδια την εδραίωση της παγκόσμιας ειρήνης, η Ουκρανία συμφώνησε να καταστρέψει όλα τα πυρηνικά όπλα από την επικράτειά της. 

Το οπλοστάσιό της, αποτελείτο από όπλα μαζικής καταστροφής και όχι απλώς κάποια σκουριασμένα τανκς, κάτι πυραύλους και παλιά σοβιετικά πολυβόλα. Ήταν μία κανονική πυρηνική δύναμη, με διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους και πυρηνικές κεφαλές, με την ικανότητα να αφανίσει ολόκληρο τον πλανήτη μια και καλή. 

Και δέχτηκε εθελοντικά να το κάνει αυτό η Ουκρανία, παρόλο που εκείνη την εποχή τα όπλα ήταν μία σίγουρη πολιτική ασφάλειας και μια στέρεη προστασία έναντι εξωτερικών παρεμβάσεων και εισβολών άλλων χωρών ή δικτατόρων με ιμπεριαλιστικές βλέψεις. Και τι ώθησε τη χώρα να προβεί σε μία τέτοια ενέργεια, στο να γίνει η πρώτη και μόνη χώρα στην ιστορία που απο-πυρηνικοποίησε την άμυνά της; Το ότι οι ΗΠΑ έδωσαν το λόγο τους, ότι θα υποστηρίξουν την Ουκρανία στην περίπτωση που η εδαφική της ακεραιότητα, ανεξαρτησία ή κυριαρχία θα υφίστατο την παραμικρή απειλή. (Σύμφωνο του 1994, Βουδαπέστη)

[...]


σ.σ.: Και είναι αυτή η ασυνέπεια από πλευράς των ΗΠΑ που έδωσε το πάτημα στον Βλαδιμίρ Πούτιν να εισβάλλει στην Κριμαία και να αφαιρέσει από τους Ουκρανούς το δικαίωμά τους να διεκδικήσουν μία Ουκρανία απαλλαγμένη μία για πάντα από τη Ρωσία. Ήξερε καλά ότι οι ΗΠΑ, επί Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος με το που βγήκε το 2008 ακύρωσε τη βαλλιστική ασπίδα του Μπους στην Ανατολική Ευρώπη, δεν θα κάνει τίποτα για να τον εμποδίσει.

Στον 21ο αιώνα

Πώς γίνεται η διεξαγωγή δημοψηφισμάτων και πώς διασφαλίζεται η νομιμότητά τους όταν δεν υπάρχει καν δεύτερη επιλογή στο ψηφοδέλτιο.


Η επιλογή στο δημοψήφισμα είχε τεθεί ως εξής:
α. Υπέρ της ένωσης με τη Ρωσία
β. Μάλλον υπέρ της ένωσης με τη Ρωσία, δηλαδή επιστροφή στο Σύνταγμα του 1992, βάσει του οποίου η Κριμαία θα είναι μη Ουκρανική, κάτι το οποίο δεδομένης της φιλορωσικής κυβέρνησης συνεπάγεται ότι θα γινόταν, αν αυτή ήταν η νικήτρια επιλογή, κομμάτι της Ρωσίας.

Και όλα αυτά με την απειλή των όπλων.

Βέβαια και στη Β. Κορέα, ο ηγέτης με 100% βγαίνει, οπότε το συγκεκριμένο δημοψήφισμα μπορεί να ήταν και πλεονασμός.

Τετάρτη 12 Μαρτίου 2014

Κατεχόμενα: Στις 20 Ιουλίου μεταφέρουν νερό από την Τουρκία


Οι Έλληνες παντογνώστες, του διαδικτύου, των τηλεοράσεων, των διαδηλώσεων. Των διαδρόμων των γραφείων, των αυτοπροβολών και της επιφάνειας. 

Γνωρίζουν για παράδειγμα τα πάντα γύρω από τους εποικισμούς του Ισραήλ, τι γίνεται ή τι θα έπρεπε να γίνεται στη Δυτική Όχθη, ποιοι μπαίνουν στους στολίσκους για τη Γάζα, κι ένα σωρό άλλα ακόμη. 

Περιέργως όμως δεν έχουν ακούσει τίποτα για τους επί δεκαετίες τούρκικους εποικισμούς και δεν έχουν στείλει μια ψαρόβαρκα στην Κερύνεια.

=============

Την αποφράδα ημέρα της εισβολής επέλεξαν να προβούν σε αυτή την ενέργεια


Ο επικεφαλής της παράνομης τουρκικής πρεσβείας στο ψευδοκράτος Χαλίλ Ιμπραήμ Αξά δήλωσε σήμερα ότι η μεταφορά νερού από την Τουρκία στα κατεχόμενα θα αρχίσει εκτός απροόπτου στις 20 Ιουλίου. 

Όπως μεταδόθηκε από τα κατεχόμενα, μιλώντας στο πλαίσιο τελετής εγκαινίων του νέου πυροσβεστικού σταθμού στο Τρίκωμο, ο κ. Αξά είπε ότι τα έργα κατασκευής του υποθαλάσσιου αγωγού συνεχίζοντας και ότι το όλο έργο έχει στρατηγική σημασία, σε βαθμό μάλιστα που ενδέχεται να επηρεάσει και τις συνομιλίες.

Πρόσθεσε ότι υπάρχουν κάποια προβλήματα σχετικά με το ενδεχόμενο να χρησιμοποιηθεί το νερό για σκοπούς άρδευσης, καθώς υπάρχουν πολλές διαρροές στο σύστημα υδροδότησης του ψευδοκράτους.

Ο κ. Αξά είπε ακόμη ότι η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος στο ψευδοκράτος είναι πολύ ψηλή και πως αυτή επηρεάζει και την τιμή του νερού. Ανέφερε ότι είναι εφικτή η μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας από την Τουρκία, υποδεικνύοντας ωστόσο πως μπορούν να μελετηθούν και εναλλακτικά έργα.

Δευτέρα 10 Μαρτίου 2014

Θα μπορούσε. Θέλει;

Η ΕΕ δεν έχει μέχρι στιγμής επιβάλλει σοβαρές κυρώσεις για την κρίση της Κριμαίας στη Ρωσία, επειδή η Γερμανία εξαρτάται αποκλειστικά από το ρωσικό αέριο. Ωστόσο, υπάρχουν εναλλακτικές προτάσεις που θα μπορούσαν να τεθούν στο τραπέζι προκειμένου αυτό να αλλάξει.


Αξιοθαύμαστη συμπαράταξη

Ο θαυμασμός μου για την αποτελεσματικότητα του κολοσσιαίου και παντοδύναμου οργανισμού της KGB (σήμερα FSB) είναι ειλικρινής και απεριόριστος. Ως ιστορικό φαινόμενο μπορεί να συγκριθεί μόνο με τη βρεφική αφέλεια των πειθήνιων οργάνων της -παγκοσμίως και παρ' ημίν- που έχουν την εντύπωση ότι είναι κομμουνιστές. Από τους πλέον πετυχημένους χαρακτηρισμούς εκείνων που πιστεύουν -τυφλά- ό,τι τους σερβίρει η ρωσική προπαγάνδα, είναι η φράση που είπε ο Λένιν, αλλά ασφαλώς επανέλαβε ο Στάλιν : "Οι χρήσιμοι ηλίθιοι"

Εκτός από το θαυμασμό μου για την επιτυχία αυτού του μοναδικού οργανισμού, έχω και την απορία -ακόμη αναπάντητη- πώς αντιλαμβάνονται σε κάθε περίπτωση την "γραμμή" της KGB και συντάσσονται αυτομάτως κατά κάποιον μεταφυσικό μάλλον τρόπο ακαριαίως και ομοιόμορφα. Για να μην σπαταλήσω τον χώρο, θα αναφέρω μόνο το παράδειγμα του σμήνους από χιλιάδες μικρά μαύρα, αλλά θορυβώδη πουλάκια (τα ψαρόνια) που πετάνε σαν σύννεφο και αλλάζουν κατεύθυνση όλα διά μιας! Το ίδιο βλέπουμε στα ντοκιμαντέρ να κάνουν οι σαρδέλες. Είναι χαρακτηριστικό της συλλογικότητας, που απαιτεί βεβαίως απόλυτη αναστολή σκέψεως και πρωτοβουλίας.


Κυριακή 9 Μαρτίου 2014

Ταράς Σεβτσένκο

200 χρόνια από τη γέννηση του εθνικού ποιητή της Ουκρανίας

Γεννήθηκε στις 9 Μαρτίου 1814 στο χωριό Μορίντσι την Περιφερείας του Κιέβου στην Ουκρανία της τότε Ρωσικής Αυτοκρατορίας και με το έργο του έμεινε στην ιστορία ως ο θεμελιωτής της ουκρανικής λογοτεχνίας και πατρίδας.

Εκτός από ποιητής, ήταν επίσης πεζογράφος, ζωγράφος, γλύπτης και πολιτικά δραστήριος.

Όταν ο φεουδάρχης του του χάρισε την ελευθερία του, πήγε στην Αγία Πετρούπολη, όπου σπούδασε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών την οποία και τελείωσε το 1844. Έγινε καθηγητής ζωγραφικής στο Πανεπιστήμιο του Κιέβου και μέλος της Αδελφότητας Κυρίλλου και Μεθοδίου. Για αυτή του τη συμμετοχή δικάστηκε και καταδικάστηκε σε φυλάκιση και εξορία χωρίς να έχει το δικαίωμα να γράφει και να ζωγραφίζει.


Γεννήθηκε στις 9 Μαρτίου 1814 στο χωριό Μορίντσι την Περιφερείας του Κιέβου στην Ουκρανία της τότε Ρωσικής Αυτοκρατορίας και με το έργο του έμεινε στην ιστορία ως ο θεμελιωτής της ουκρανικής λογοτεχνίας και πατρίδας.

Εκτός από ποιητής, ήταν επίσης πεζογράφος, ζωγράφος, γλύπτης και πολιτικά δραστήριος.

Όταν ο φεουδάρχης του του χάρισε την ελευθερία του, πήγε στην Αγία Πετρούπολη, όπου σπούδασε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών την οποία και τελείωσε το 1844. Έγινε καθηγητής ζωγραφικής στο Πανεπιστήμιο του Κιέβου και μέλος της Αδελφότητας Κυρίλλου και Μεθοδίου. Για αυτή του τη συμμετοχή δικάστηκε και καταδικάστηκε σε φυλάκιση και εξορία χωρίς να έχει το δικαίωμα να γράφει και να ζωγραφίζει.

Η τσαρική κυβέρνηση προχώρησε στη σύλληψη όλων των μελών, χωρίς να έχει προηγηθεί δίκη, σε μία προσπάθεια του καθεστώτος να δείξει τη μη ανεκτικότητά του σε αντικυβερνητικές πρωτοβουλίες και τάσεις όσων ζητούσαν και καλλιεργούσαν αποδέσμευση από τη Ρωσία.


O Σεβτσένκο έγινε γνωστός και ως "Κομπζάρ", από την ομώνυμη ποιητική του συλλογή.

«Κομπζάρ» ονομαζόταν ο παραδοσιακός μουσικός της Ουκρανίας, που σαν ραψωδός, περνούσε τις παραδόσεις, την ιστορία και την "ψυχή" του τόπου του στις επόμενες γενιές με τη συνοδεία ενός εγχόρδου, της κόμπζας.

Οι Κομπζάρ ήταν κατά κανόνα βετεράνοι, τραυματισμένοι (τυφλοί ή ανάπηροι) Κοζάκοι, που αντιπροσώπευαν όλα εκείνα για τα οποία πολέμησε και αγωνωνίστηκε ένας ολόκληρος λαός που δεν είχε ακόμα καταφέρει να βρει τη δική του ανεξαρτησία.