Το 1991 ο ουκρανικός λαός, με μια συντριπτική πλειοψηφία της τάξεως του 90%, ψήφισε ανεξαρτησία από τη Σοβιετική Ένωση, και την ίδια τη Ρωσία. Τρία χρόνια αργότερα, το 1994, η κυβέρνηση της χώρας είχε στην κατοχή της το τρίτο μεγαλύτερο οπλοστάσιο πυρηνικών στον κόσμο. Μετά από διαβουλεύσεις με την αμερικάνικη κυβέρνηση και τους συμμάχους της, και θέλοντας και η ίδια την εδραίωση της παγκόσμιας ειρήνης, η Ουκρανία συμφώνησε να καταστρέψει όλα τα πυρηνικά όπλα από την επικράτειά της.
Το οπλοστάσιό της, αποτελείτο από όπλα μαζικής καταστροφής και όχι απλώς κάποια σκουριασμένα τανκς, κάτι πυραύλους και παλιά σοβιετικά πολυβόλα. Ήταν μία κανονική πυρηνική δύναμη, με διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους και πυρηνικές κεφαλές, με την ικανότητα να αφανίσει ολόκληρο τον πλανήτη μια και καλή.
Και δέχτηκε εθελοντικά να το κάνει αυτό η Ουκρανία, παρόλο που εκείνη την εποχή τα όπλα ήταν μία σίγουρη πολιτική ασφάλειας και μια στέρεη προστασία έναντι εξωτερικών παρεμβάσεων και εισβολών άλλων χωρών ή δικτατόρων με ιμπεριαλιστικές βλέψεις. Και τι ώθησε τη χώρα να προβεί σε μία τέτοια ενέργεια, στο να γίνει η πρώτη και μόνη χώρα στην ιστορία που απο-πυρηνικοποίησε την άμυνά της; Το ότι οι ΗΠΑ έδωσαν το λόγο τους, ότι θα υποστηρίξουν την Ουκρανία στην περίπτωση που η εδαφική της ακεραιότητα, ανεξαρτησία ή κυριαρχία θα υφίστατο την παραμικρή απειλή. (Σύμφωνο του 1994, Βουδαπέστη)
[...]
σ.σ.: Και είναι αυτή η ασυνέπεια από πλευράς των ΗΠΑ που έδωσε το πάτημα στον Βλαδιμίρ Πούτιν να εισβάλλει στην Κριμαία και να αφαιρέσει από τους Ουκρανούς το δικαίωμά τους να διεκδικήσουν μία Ουκρανία απαλλαγμένη μία για πάντα από τη Ρωσία. Ήξερε καλά ότι οι ΗΠΑ, επί Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος με το που βγήκε το 2008 ακύρωσε τη βαλλιστική ασπίδα του Μπους στην Ανατολική Ευρώπη, δεν θα κάνει τίποτα για να τον εμποδίσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου