Περιμένοντας τον έλληνα Ραντ Πολ

Βάζω “Ραντ Πολ” στο ελληνικό google. Επικεντρώνονται στο “13 ώρες” και τη… “λογοδιάρροια” όπως έγραψαν tanea, αλλά καθόλου στο τι είπε. Και βασικά τίποτα άλλο δεν υπάρχει γύρω από αυτόν. Δηλαδή χωρίς το χθεσινό, είναι μάλλον βέβαιο πως το ελληνικό ίντερνετ δεν θα ήξερε καν ποιος είναι, πόσο μάλλον ποιες είναι οι θέσεις του. Έφτασα μέχρι την 11η σελίδα. Πχιότητα ενημέρωσης, όχι αστεία.

“Θα μιλάω μέχρι να μην μπορώ άλλο να μιλήσω, θα μιλάω για όσο χρειάζεται μέχρι να χτυπήσει ο συναγερμός από άκρη σε άκρη αυτής της χώρας για το σύνταγμά μας που είναι σημαντικό, για το δικαίωμα να δικάζεται ο πολίτης από δικαστήριο που είναι πολύτιμο, για το ότι κανείς Αμερικανός δεν θα πρέπει να σκοτώνεται σε έδαφος των ΗΠΑ χωρίς πρώτα να έχει δικαστεί από το σώμα ενόρκων, χωρίς να έχει βρεθεί ένοχος από το δικαστήριο.”

Πολλοί αναρωτήθηκαν γιατί ένας Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής από το Κεντάκι μπαίνει στη διαδικασία να πρέπει να ρωτήσει έναν βραβευμένο με Νόμπελ Ειρήνης για ποιον λόγο ο πρόεδρος των ΗΠΑ θα μπορεί να σκοτώνει Αμερικανούς, παραβλέποντας διαδικασίες και δικαιώματα που απορρέουν από το Σύνταγμα του αμερικανικού έθνους. Η ηγεσία του Δημοκρατικού Κόμματος έμεινε πάντως απαθής καθόλη τη διάρκεια της διαδικασίας αφήνοντας “ξεκρέμαστους” τους ψηφοφόρους του. Ήταν φυσικό κι επόμενο λοιπόν να αναζητήσουν στήριγμα στον Ραντ Πολ. Και φυσικά να του το επιστρέψουν.

“Η πολιτική της κυβέρνησης είναι εξωφρενική και θα έπρεπε όλοι να είναι σε εγρήγορση ζητώντας απαντήσεις. Όλοι δικαιούμαστε να ξέρουμε και ο Πολ έχει δίκιο να πιέζει για αυτό το θέμα, εξασκώντας στο ακέραιο την ιδιότητά του ως μέλος του Κογκρέσου το οποίο βασίζεται πάνω στη λογική των “checks and balances” (συνταγματικοί έλεγχοι) προκειμένου να ελέγχεται η κυβέρνηση, και ασφαλώς ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος.” Τάδε έφη, εμφανώς επιδοκιμάζοντας τον Πολ ο Κρίστοφερ Άντερς, επικεφαλής του νομικού τμήματος της Αμερικάνικης Ένωσης για τις πολιτικές ελευθερίες (ACLU). Και πρόσθεσε: “Οι προϋποθέσεις που θέτει η κυβέρνηση δεν καλύπτονται από κανένα δικαστήριο στη χώρα, από κανένα δικαστήριο στον κόσμο ολόκληρο.”

Το προοδευτικό think-tank “Demand Progress” συμπλήρωσε από την πλευρά του: “Εμείς οι αριστεροί στεκόμαστε με υπερηφάνεια στο πλευρό του Ραντ Πολ καθώς επιχειρεί να εμποδίσει την υποψηφιότητα Μπρέναν, του υποστηρικτή των βασανισμών και επιθέσεων με drones. Ο γερουσιαστής των Δημοκρατικών Ρον Γουάιντεν επίσης εξέφρασε την συμπαράστασή του στον Πολ.

Χαρακτηριστική ήταν και η στήριξη του ηθοποιού Τζον Κιούζακ ο οποίος έψαχνε μάταια να δει πού ήταν όλοι οι -υποτιθέμενοι- προοδευτικοί Δημοκρατικοί πολιτικοί και για ποιο λόγο δεν στήριξαν με όλες τους τις δυνάμεις τον γερουσιαστή Πολ.

Ο επικεφαλής της Εθνικής Επιτροπής Ρεπουμπλικανών Ρέινς από την πλευρά του, τουίταρε την παράκλησή του προς τους ομοϊδεάτες του να μπουν στην αίθουσα και να σταθούν δίπλα στον Πολ. Ο Ρέινς βρίσκεται στο στόχαστρο επιθέσεων από τη βάση του κόμματος χρόνια τώρα. Κανείς δεν απορεί λοιπόν γιατί το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα μένει κατά καιρούς πίσω, αφήνοντας ανεκμετάλλευτα θέματα όπως ο θάνατος του 16χρονου γιου του αμερικανικής υπηκοότητας Ανουάρ αλ-Αουλάκι ή η πολιτική γύρω από τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Ο ίδιος ο Μακέιν, υποψήφιος για την προεδρία το 2008, έχοντας απέναντί του την “ελπίδα” που ευαγγελιζόταν ο Ομπάμα, κατηγόρησε τον Πολ για υπερβολική αντίδραση και υπέρ του δέοντος ενθουσιασμό που στοχεύει περισσότερο στο να ξεσηκώσει νεαρούς φιλελεύθερους παρά στην ίδια την ουσία. Υπογράμμισε δε, πως θα ψήφιζε εναντίον του νέου επικεφαλής της CIA, μέχρι που άκουσε την ομιλία του Πολ. Με τέτοια μυαλά, μετά ψάχνουν να βρουν γιατί είναι στην πορεία που είναι, και σαν κόμμα και σαν έθνος. Στην ίδια καθεστωτική λογική και ο Γκράχαμ, αλλά κι άλλοι δεξιοί “δεινόσαυροι”.

Η κυβέρνηση Ομπάμα προφανώς και δεν θα αρχίσει να σκοτώνει Αμερικανούς ένα ωραίο πρωί, χωρίς προφανή λόγο. Ακόμα τουλάχιστον. Αυτό ελπίζει και ο Πολ και όλοι οι υπόλοιποι. Το θέμα είναι η δικαιοδοσία που a priori αποκτάει η κυβερνητική εξουσία προκειμένου να λειτουργεί και ως ένορκος και ως δικαστής επειδή δήθεν συντρέχουν “ειδικές συνθήκες” τις οποίες ωστόσο ορίζουν αποκλειστικώς και αυθαιρέτως κάποιοι γραφειοκράτες.

Το μήνυμα απλό όσο και ξεκάθαρο. Ο Πολ δεν ζητάει να σταθεί κάποιος δίπλα του. Ζητάει να σταθεί κάποιος εναντίον της τυραννίας που εκφράζεται από την οποιαδήποτε μεγάλη κυβέρνηση, είτε είναι των δεξιών είτε των αριστερών. Για αυτό και τόσο οι Δημοκρατικοί όσο και οι Ρεπουμπλικάνοι υπογράφουν μαζικά αιτήσεις στέλνοντας σήμα στον Ομπάμα ότι θέλουν απαντήσεις. Και οι δύο πτέρυγες ενώθηκαν υπό τον ίδιο σκοπό σε μια συμπόρευση που είχε να ζήσει η Γερουσία από την εποχή του Ρέιγκαν με το κατεστημένο και των δύο κομμάτων να αισθάνεται κάθε άλλο παρά ικανοποίηση.

Η ομιλία του Πολ, που για πολλούς είναι η ώθηση εκείνη που χρειαζόταν για την υποψηφιότητα του 2016, είχε μεγάλη απήχηση σε όλο τον κόσμο. Άνθρωποι από πολλές χώρες την παρακολούθησαν εκφράζοντας τη στήριξή τους στον γερουσιαστή. Και στην Ελλάδα κύριε; Στην Ελλάδα, αρκεί να μην είναι ο Μπους, κι ας έχουμε όσες παραβιάσεις δικαιωμάτων αλλά κι όσα drones θέλουμε. Απλώς φαντάζομαι τι κακός χαμός θα είχε γίνει αν το έκανε αυτό το δεξιό κόμμα των ΗΠΑ -πόσα φώτοσοπ θα είχαν ζωγραφιστεί με τον Αμερικανό πρόεδρο παρέα με σβάστικες, αστέρια του Δαυίδ μέσα σε σβάστικες, και άλλα σχετικά- και την ίδια στιγμή συνειδητοποιώ πόσο αφελές είναι να ελπίζει κανείς στην ελληνική πραγματικότητα, στην ανάδειξη ενός αντίστοιχου Ρον ή Ραντ Πολ.