-Δεν μπορείτε να αμφισβητείτε τέτοια πράγματα, κύριε Ρίρντεν.
-Γιατί;
-Γιατί δεν μπορείτε.
-Άρα μου μιλάς για απόλυτες έννοιες, ενώ πριν από λίγο έλεγες πως τίποτα δεν είναι απόλυτο.
-Η περίπτωση αυτή είναι διαφορετική.
-Πού βρίσκεται η διαφορά;
-Πρόκειται για το κράτος.
-Εννοείς δηλαδή πως δεν υπάρχει τίποτα απόλυτο εκτός από το κράτος.
-Εννοώ πως όταν το κράτος λέει πως είναι σημαντικό, είναι σημαντικό.
-Γιατί;
-Ορίστε το μέταλλο. Μπορείτε να πάτε εκεί πέρα με τα φορτηγά σας -σαν κάθε τυχαίος άρπαγας, αλλά χωρίς κίνδυνο, γιατί ξέρετε πολύ καλά ότι δεν μπορώ να σας πυροβολήσω- να πάρετε όσο μέταλλο θέλετε και να φύγετε. Μην επιχειρήσετε να με πληρώσετε. Δεν θα δεχτώ πληρωμή. Μην κόψετε επιταγές. Δεν πρόκειται να τις εξαργυρώσω. Αν θέλετε το μέταλλο, έχετε τα όπλα να το αρπάξετε. Πάρτε το.
-Μα τι λέτε, κύριε Ρίρντεν! Τι θα πει ο κόσμος!
-Θέλετε να σας βοηθήσω να το κάνετε να φαίνεται σαν πώληση – σαν ασφαλής, δίκαιη, ηθική συναλλαγή. Δεν πρόκειται να σας βοηθήσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου