Τι θα πει να είσαι φιλελεύθερος

Ελευθερία για τους λίγους, δεν είναι ελευθερία. Ελευθερία για μένα και σκλαβιά για σένα, είναι σκλαβιά και για τους δυο μας.
Samuel M. Jones

Ο φιλελεύθερος (νεοφιλελεύθερος όπως αποκαλείται ανυπόστατα και με τόση επιτηδευμένα κακόβουλη χροιά από αριστερά και δεξιά σε σημείο να έχει καθιερωθεί στον δημόσιο πολιτικό διάλογο και τη συνείδηση της κοινής γνώμης ως βρισιά) έχει γίνει συνώνυμο με τον άκαρδο μπάσταρδο που πίνει το αίμα των άλλων. Ένας ορισμός που διεστραβλώνεται σκόπιμα από τις κυβερνήσεις προκειμένου να βάζουν το χέρι σε τσέπες που δεν είναι δικές τους. Τι ακριβώς ισχύει άραγε για τον ιδιωτισμό και εκείνον που αναζητεί ως τρόπο ζωής τη φιλοσοφία του;

Φιλελεύθερος είναι “εκείνος που πιστεύει στην ελεύθερη βούληση. Εκείνος που υποστηρίζει τις αρχές της ελευθερίας, και πιο συγκεκριμένα την ελευθερία σκέψης και πράξης του κάθε ατόμου”. (Ορισμός από το λεξικό Webster New International)

Ο φιλελεύθερος είναι εκείνος που αντιτείθεται στον αυταρχισμό. Με την αυστηρή έννοια του όρου, ο φιλελεύθερος απορρίπτει τη χρήση της βίας ή την απειλή της, νόμιμη ή μη νόμιμη, ως τρόπο επιβολής των θέσεών του ή της θέλησής του πάνω σε οποιοδήποτε φιλειρηνικό άτομο.

Ο φιλελεύθερος πιστεύει ότι η κυβέρνηση πρέπει να προστατεύει όλα τα άτομα με ίσο τρόπο, χωρίς διακρίσεις και χωρίς εσωτερικές ή εξωτερικές παρεμβάσεις, αλλά να αφήνει τους πολίτες να αντιμετωπίζουν τις υποθέσεις τους και τη διαδικασία επίτευξης των στόχων τους ανεμπόδιστα και ανεπηρέαστα.

Για τον φιλελεύθερο, το να αντιμετωπίζονται οι πολίτες από την κυβέρνησή τους με ισότητα δεν συνεπάγεται ότι η κυβέρνηση πρέπει να προστατεύει το άτομο από τις συνέπειες των δικών του επιλογών και πράξεων. Ο φιλελεύθερος πιστεύει πως το άτομο που αποφασίζει με σύνεση για τη ζωή του δικαιούται να απολαμβάνει τους καρπούς του δρόμου που έχει επιλέξει, ενώ αντίθετα εκείνος που δεν αποφασίζει με σύνεση δεν έχει κανένα δικαίωμα να ζητάει από την κυβέρνηση να τον αποζημιώσει για τη δική του έλλειψη ορθής κρίσης.

Ο φιλελεύθερος απαιτεί από την κυβέρνηση να θεσπίζει, να υποστηρίζει και να ενισχύει το έργο μιας Δικαιοσύνης που θα στέκεται αμερόλπτη μέσα σε δικαστικές αίθουσες όπου οι αποφάσεις δεν θα επηρεάζονται από τη φυλή, το θρήσκευμα ή την οικονομική κατάσταση των ατόμων. Το δίκαιο πρέπει να εφαρμόζεται με την ίδια ισχύ επάνω τόσο σε ιδιώτες όσο και σε κυβερνητικούς αξιωματούχους.

Ο φιλελεύθερος σέβεται το δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να διαθέτει και να απολαμβάνει εκείνος την τίμια κτηθείσα περιουσία του με όποιον τρόπο θεωρεί εκείνος καλύτερο –να την εμπορεύεται, να την πουλάει ή και να την χαρίζει– έχοντας πλήρη επίγνωση της αλήθειας σύμφωνα με την οποία η ανθρώπινη ελευθερία δεν νοείται αν αυτό το θεμελιώδες της ατομικής ιδιοκτησίας δεν αναγνωρίζεται ή καταπατείται ανεπανόρθωτα.

Ο φιλελεύθερος πιστεύει ότι οι καθημερινές ανάγκες των ανθρώπων εξυπηρετούνται καλύτερα μέσω της αμοιβαιότητας που δημιουργείται μέσα από μια ελεύθερη και ανταγωνιστική αγορά. Είναι πεπεισμένος πως οι ελεύθεροι άνθρωποι, χρησιμοποιώντας τα δικά τους λεφτά που έχουν παραχθεί τίμια είναι στην καλύτερη δυνατή θέση να κατανοήσουν και να βοηθήσουν τον συμπολίτη του που έχει ανάγκη.

Ο φιλελεύθερος υποστηρίζει ένα κυβερνητικό σχήμα που θα είναι μικρό και με διακριτές αρμοδιότητες, και που θα υπόκειται σε συνεχείς ελέγχους προκειμένου να αποφεύγεται κάθε μορφή κατάχρησης εξουσίας. Ο φιλελεύθερος, σε αντίθεση με τους περισσότερους, δεν πιστεύει ότι οι πράξεις και οι θέσεις των ατόμων πρέπει να γίνονται αντικείμενο διοίκησης και ελέγχου.

Ο φιλελεύθερος έχει μεγάλη πίστη στον εαυτό του και στα άλλα ελεύθερα άτομα προκειμένου να πετύχει τη μέγιστη δυνατή ευτυχία και ευημερία σε μια κοινωνία όπου κανένα άτομο δεν έχει το δικαίωμα να ασκεί πίεση πάνω σε κανένα άλλο φιλειρηνικό άτομο προκειμένου να επιβάλλει τις απόψεις του ή τις επιθυμίες του. Ο τρόπος ζωής του είναι βασισμένος πάνω στον σεβασμό για το άτομό του και πάνω στον σεβασμό για τους άλλους.

Ο φιλελεύθερος δεν υποστηρίζει τη βίαιη ανατροπή της κυβέρνησης, εκτός και αν εκείνη οδηγεί σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Αλλά και πάλι, όταν βλέπει ότι στον τρόπο διακυβέρνησης υπερισχύει το κακό έναντι του καλού, είναι υποχρεωμένος να προσπαθήσει να εξηγήσει σε εκείνους που επιβάλλουν τα συγκεκριμένα μέτρα πως ο εξαναγκασμός δεν μπορεί να πετύχει ποτέ τίποτα καλό, ακόμα και αν η πρόθεση της κυβέρνησης είναι πράγματι καλοπροαίρετη.

Ο στόχος του φιλελεύθερου ανθρώπου είναι η ειρήνη και η φιλία με τους γείτονές του τόσο εντός των συνόρων της χώρας του όσο και εκτός.

The Freeman