Διαπιστώνω πως τα περισσότερα προβλήματα του κόσμου προέρχονται, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο από την ηπειρωτική Ευρώπη, ενώ οι λύσεις τους έξω από εκείνη.
***
(Για την Ευρωπαϊκή Ένωση) Εκείνο που θα πρέπει πάντως να κατανοήσουμε από τα διδάγματα της Ευρωπαϊκής ιστορίας, είναι ότι, πρώτον, τα προγράμματα της ευρωπαϊκής ενσωμάτωσης δεν συνιστούν απαραίτητα και πράξεις ευεργεσίας∙ δεύτερον, η επιθυμία του να πετύχεις μεγαλόπνοα σχέδια πολύ συχνά αποτελεί μια μεγάλη απειλή για την ελευθερία∙ και τρίτον, η Ευρωπαϊκή ενότητα δοκιμάστηκε και στο παρελθόν και η κατάληξη αυτού του εγχειρήματος κάθε άλλο παρά ευτυχής ήταν.
***
Το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα είναι καταδικασμένο να αποτύχει, οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά, αν και το πότε θα γίνει αυτό, με ποια αφορμή και με ποιες ακριβώς συνέπειες εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να γίνει ακόμα σαφές.
***
Είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν κάθε φορά που η Ευρώπη μιλάει «με μια φωνή», όπως λέγεται τόσο συχνά ότι κάνει, όντως ακούει κανείς. Η θέση της Ευρώπης ως ένας σοβαρός παίχτης στο διεθνές περιβάλλον κάθε άλλο παρά αξιοζήλευτη είναι. Είναι ένας αδύναμος γίγαντας που προσπαθεί απεγνωσμένα να τον πάρουν οι άλλοι στα σοβαρά. Έχει ένα αδύναμο νόμισμα και μια νωθρή και αρτηριοσκληρωτική οικονομία, που βασίζεται κατά κανόνα σε έναν λανθάνων προστατευτισμό. Έχει έναν συρρικνωμένο και γερασμένο πληθυσμό, και με εξαίρεση τη Βρετανία, χλιαρές ένοπλες δυνάμεις καθώς και μια μπερδεμένη διπλωματία, Βρετανίας μη εξαιρουμένης.
***
Η Ευρώπη θα είναι πιο δυνατή ακριβώς επειδή θα έχει τη Γαλλία ως Γαλλία, την Ισπανία ως Ισπανία, την Βρετανία ως Βρετανία, την κάθε μία χώρα με τα δικά της έθιμα, τις δικές της παραδόσεις, την δική της ταυτότητα. Θα είναι ανόητο να προσπαθήσουμε να προσαρμόσουμε όλες τις χώρες σε μία κατασκευασμένη ευρωπαϊκή φυσιογνωμία.
Κάποιοι θεμελιωτές της Ευρωπαϊκής Κοινότητας πίστευαν πως θα μπορούσαν να έχουν ως πρότυπο τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Όμως ολόκληρη η ιστορία της Αμερικής είναι τελείως διαφορετική από εκείνη της Ευρώπης. Οι άνθρωποι πήγαν εκεί ακριβώς για να αποφύγουν την έλλειψη ανεκτικότητας και τους περιορισμούς του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής. Αναζήτησαν την ελευθερία και την ευκαιρία∙ και η ισχυρή αίσθηση του σκοπού τους, δύο αιώνες τώρα, βοήθησε στο να δημιουργηθεί μια νέα περηφάνεια του να είσαι Αμερικανός, με τον ίδιο τρόπο που ένας Βρετανός είναι περήφανος επειδή είναι Βρετανός, ένας Βέλγος επειδή είναι Βέλγος, ένας Ολλανδός ή ένας Γερμανός.
***
Η Ευρώπη δημιούργηθηκε από την Ιστορία. Η Αμερική από την Φιλοσοφία.
Αλλά το να δουλέψουμε πιο στενά μεταξύ μας, δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να συγκεντρωθεί όλη η εξουσία στις Βρυξέλλες και να λαμβάνονται οι αποφάσεις από έναν διορισμένο γραφειοκράτη.
***
Πόσο ειρωνικό στα αλήθεια, χώρες όπως η Σοβιετική Ένωση, που προσπάθησαν να διεκπεραιώσουν τα πάντα κεντρικά, να μαθαίνουν ότι η επιτυχία εξαρτάται από την διάχυση της εξουσίας και από το κατά πόσο η λήψη των αποφάσεων απέχει το κέντρο, και κάποιοι μέσα στην Ευρώπη να θέλουν να κινηθούν προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση.
Δεν επαναφέραμε τα σύνορα της Βρετανίας μόνο και μόνο για να τα δούμε να αλλάζουν ξανά από μία υπερκρατική Ευρώπη που θα ασκεί μια καινούρια κυριαρχία από τις Βρυξέλλες.
Βεβαίως και θέλουμε να δούμε την Ευρώπη πιο ενωμένη και με αυξημένη την αίσθηση του κοινού προορισμού. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει αλλιώς παρά μονάχα με τη διατήρηση των ξεχωριστών μας παραδόσεων, της δύναμης των ξεχωριστών μας Κοινοβουλίων και της εθνικής περηφάνιας του κάθε πολίτη για τη χώρα του∙ αυτή είναι και η ψυχή της Ευρώπης μέσα στους αιώνες.
***
Στο σύστημα του ελεύθερου εμπορίου και της ελεύθερης αγοράς, οι φτωχές χώρες, και οι φτωχοί λαοί, δεν είναι φτωχοί επειδή κάποιοι άλλοι είναι πλούσιοι. Για την ακρίβεια, αν οι πλούσιοι φτωχύνουν τότε είναι βέβαιο πως οι φτωχοί θα γίνουν φτωχότεροι.
***
Η ατομικότητα έχει δεχτεί σφοδρή κριτική. Κι ακόμα δέχεται. Είναι κοινώς παραδεκτό πως έχει για συνώνυμο τον εγωκεντρισμό. Αλλά ο κύριος λόγος για τον οποίο τόσοι πολλοί άνθρωποι της εξουσίας αντιπαθούν την ατομικότητα είναι γιατί μόνο το άτομο έχει τη μοναδική ικανότητα να εμποδίσει την κατάχρηση εξουσίας.
Το να είσαι ισχυρός είναι σαν να είσαι γυναίκα. Αν χρειάζεται να το υπενθυμίζεις στους γύρω σου, δεν είσαι.
***
Τα χρήματα δεν πέφτουν από τον ουρανό. Πρέπει να κερδηθούν, εδώ στη γη.
***
Καμία μορφή ελευθερίας δεν είναι εφικτή χωρίς την οικονομική.
***
Το να «βγάλεις» από τους Βρετανούς τον Σοσιαλισμό ήταν σαν να προσπαθούσες να θεραπεύσεις τη λευχαιμία με βδέλλες.
Ο άνθρωπος μπορεί να σκαρφαλώσει στην κορυφή του Έβερεστ μόνος, αλλά όταν φτάσει εκεί ψηλά θα τοποθετήσει τη σημαία της χώρας του.
***
Φωνάζουν οι σοσιαλιστές «η εξουσία στον λαό» υψώνοντας την κλειστή γροθιά τους. Αυτό που πραγματικά εννοούν είναι εξουσία πάνω στον λαό, εξουσία στο Κράτος.
***
Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν καθιερώθηκαν επί Γαλλικής Επανάστασης… αλλά προϋπήρχαν ως απόρροια ενός μείγματος Ιουδαϊσμού και Χριστιανισμού. [Εμείς οι Άγγλοι] είχαμε το 1688 τη δική μας, ήσυχη επανάσταση, όταν το Κοινοβούλιο επέβαλε τη θέλησή του πάνω στον Βασιλιά…. δεν ήταν το ίδιο με αυτό που έκανε η Γαλλία… «ελευθερία, ισότητα, αδελφότητα…» – ξέχασαν εντελώς ό,τι έχει να κάνει με υποχρεώσεις και καθήκοντα.
***
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου