Το δικαίωμά μου να ταξιδεύω στον κόσμο, δεν επιβάλλει κάποια υποχρέωση σε ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟΝ και έτσι μοιραζόμαστε ταυτόχρονα το ίδιο δικαίωμα.
Το “δικαίωμα” στη υγειονομική περίθαλψη, ανεξαρτήτως αν μπορεί να πληρώσει κάποιος ή όχι, ΔΕΝ συνιστά δικαίωμα, γιατί προϋποθέτει πως ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ δεν θα έχει δικαίωμα πάνω σε ό,τι κερδίζει. Η κυβέρνηση δεν τα βρίσκει από τον Άγιο Βασίλη, πρέπει να παραβιάσει το δικαίωμα άλλων να διαθέσουν τα χρήματά τους με βάση τη δική τους βούληση.
Επιθυμώ να έχει κάθε πολίτης ένα ωραίο αμάξι, ένα ωραίο σπίτι, μια ωραία δουλειά. Άλλο όμως η “επιθυμία” και άλλο το “δικαίωμα”. Κι όταν επιτρέπεις στην κυβέρνηση να λέει “θα δημιούργησουμε αυτό κι εκείνο το δικαίωμα” παίρνεις δικαιώματα από άλλους ανθρώπους. Είναι αυτό δίκαιο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου