Δευτέρα 29 Ιουνίου 2015

Οι γεωστρατηγικές συνέπειες ενός Grexit



Κανονικά και λογικά βέβαια την Αμερική θα έπρεπε να την απασχολεί περισσότερο η προ μηνών απειλή του Έλληνα υπουργού Άμυνας ότι σε περίπτωση χρεοκοπίας θα γεμίσει τη Δύση με τζιχαντιστές, τη στιγμή που το Isis έχει ήδη γνωστοποιήσει από τον Ιανουάριο ότι στέλνει τρομοκράτες μέσα στα καράβια των λαθρομεταναστών που φεύγουν από την Τουρκία (με προορισμό και την Ελλάδα)... Αλλά είμαστε σε μια εποχή που ο θείος Σαμ περνάει κι αυτός τα δικά του υπαρξιακά, δυστυχώς.




===

Το Gatestone Institute, think tank με έδρα τη Νέα Υόρκη και εξειδίκευση σε θέματα στρατηγικής και άμυνας σε ανάλυσή του με τίτλο "Οι γεωστρατηγικές συνέπειες ενός Grexit" αφού τονίζει ότι έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα συνεπάγεται και έξοδό της από την Ευρώπη, επισημαίνει ότι:

Τον περασμένο Ιανουάριο το ISIS αποκάλυψε ότι στέλνει τρομοκράτες στην Ευρώπη, διοχετεύοντάς τους κρυφά ανάμεσα στα κύματα παράνομων μεταναστών που έρχονται από την Τουρκία.

Ο υπουργός Άμυνας της Ελλάδας Πάνος Καμμένος είχε πει: "Αν η Ευρώπη δεν μας βοηθήσει θα την γεμίσουμε με μετανάστες, και θα είναι ακόμα χειρότερα για το Βερολίνο, αν σε αυτό το κύμα ροής υπάρξουν και κάποιοι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους." 

Η Ελλάδα είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Ολόκληρος ο κόσμος παρακολούθησε υπουργό Άμυνας χώρας του ΝΑΤΟ να απειλεί άλλα μέλη της Συμμαχίας για διοχέτευση τρομοκρατών της τζιχάντ σε αυτά

Μια ελληνική έξοδος θα οδηγήσει σε ένα κενό επιρροής στη νοτιοανατολική γωνιά της Ευρώπης το οποίο η Ρωσία (και η Κίνα) θα είναι πρόθυμες να το καλύψουν. Ήδη οι Κινέζοι διαπραγματεύονται με την ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να αποκτήσουν ένα ακόμη μεγαλύτερο μέρος από το λιμάνι του Πειραιά. 

Σύμφωνα με το Ινστιτούτο, η Ελλάδα αποτελεί μία χώρα με μεγάλη στρατηγική σημασία έχοντας σύνορα σε περιοχή η αστάθεια της οποίας ολοένα και αυξάνεται. Η Ελλάδα βρίσκεται στη Μεσόγειο, σε μια περιοχή που απέχει λιγότερο από 350 χιλιόμετρα από τη Ντέρνα, στην ανατολική Λιβύη, μια περιοχή που ελέγχεται από τους Ισλαμιστές του ISIS. Ήταν σε εκείνο το σημείο όπου οι τρομοκράτες αποκεφάλισαν 21 Αιγύπτιους Κόπτες -χριστιανούς-. Η χώρα μας όπως αναφέρεται στην ανάλυση, δέχεται καθημερινά διά θαλάσσης κύματα μεταναστών από την Τουρκία. Κάθε μέρα τον Ιούνιο υπολογίζεται ότι μεταφέρονται από 650 μέχρι 1.000 μετανάστες από τα τουρκικά λιμάνια στην Ελλάδα. Όλα αυτά ενώ τον περασμένο Ιανουάριο το ISIS γνωστοποίησε πως διοχετεύει με τρομοκράτες την Ευρώπη κρύβοντάς τους ανάμεσα στους μετανάστες που έρχονται από την Τουρκία. 

Αν η Ελλάδα εγκαταλείψει την Ευρωπαϊκή Ένωση, κρίνεται ως απίθανο να θελήσει να αποτρέψει τους παράνομες μετανάστες από το να μετακινηθούν προς την Ευρώπη. Άλλωστε ο υπουργός Άμυνας της χώρας Πάνος Καμμένος "έταξε" να πλημμυρίσει την Ευρώπη με τα καραβάνια των προσφύγων σε περίπτωση που εκείνη επιτρέψει στην Ελλάδα να χρεοκοπήσει. 

Μία έξοδος από την ΕΕ όμως δεν θα σημαίνει ρήγμα απλά για τους Δυτικούς Ευρωπαίους γείτονες της Ελλάδας αλλά και για ολόκληρη τη Βορειοατλαντική Συμμαχία, το κενό της οποίας θα καλύψει πολύ πρόθυμα η Ρωσία. 

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας επισκέφθηκε πρόσφατα τη Μόσχα για να υπογράψει μία συμφωνία για το φυσικό αέριο η οποία θα επιτρέπει στους Ρώσους να χτίσουν αγωγό εντός της Ελλάδας μεταφέροντας ρωσικά αποθέματα στην Ευρώπη. Ο αγωγός αυτός θα δημιουργήσει 20.000 θέσεις εργασίας στην Ελλάδα και θα μπορεί να δίνει αρκετά εκατομμύρια δολάρια από τις ετήσιες πληρωμές. Μιλώντας πάντως δημοσίως για το σχέδιο, ο Πούτιν επεσήμανε εκτός κειμένου στα διεθνή μίντια, πως δεν είδε καμία υποστήριξη από την ΕΕ στους Έλληνες.

Επιπλέον, φημολογείται πως πως η Αθήνα ενδέχεται να επιτρέψει στη Ρωσία να χρησιμοποιήσει στρατιωτικές βάσεις. Η Ρωσία επεκτείνεται στρατιωτικά στη Μαύρη Θάλασσα και την ανατολική πλευρά της Μεσογείου. Μια ρωσική βάση θα μπορούσε επίσης να ενδυναμώσει τη θέση της Μόσχας στα Βαλκάνια. Αν η Ελλάδα γυρίσει την πλάτη της στο ΝΑΤΟ, θα μπορούσε να γίνει ο γεωγραφικός σύνδεσμος ανάμεσα στη Ρωσία και τη στενή της σύμμαχο, τη Σερβία σε μία σχέση που θα "δέσει" τρία έθνη κράτη της Ορθοδοξίας: Ρωσία, Σερβία και Ελλάδα.

Ωστόσο οι Ρώσοι δεν είναι οι μόνοι που παρακολουθούν από κοντά τις εξελίξεις στην Ελλάδα ευελπιστώντας για μεγαλύτερα δυνατά γεωπολιτικά οφέλη. Για καιρό, και η επιρροή της Κίνας στην Ελλάδα επεκτείνεται. Η κινεζικών συμφερόντων Cosco έχει στην κατοχή της τον τερματικό σταθμό εμπορευματοκιβωτίων, στον Πειραιά, το μεγαλύτερο λιμάνι της Ελλάδας. Το λιμάνι ιδιωτικοποιήθηκε μετά από αίτημα της ΕΕ και σήμερα οι Κινέζοι διαπραγματεύονται με την ελληνική κυβέρνηση προκειμένου αυτή η συμμαχία να μεγαλώσει.

Και η Ρωσία και η Κίνα αδημονούν να ισχυροποιήσουν τη θέση τους στην Ελλάδα αν εκείνη αποφασίσει να πορευθεί τελικώς εκτός Ευρώπης και ΝΑΤΟ. Οι συνέπειες ενός Grexit δεν θα είναι μόνο οικονομικές. Εξίσου σημαντικές και εκτεταμένες θα είναι και οι γεωστρατηγικές. 

Σάββατο 27 Ιουνίου 2015

Τώρα είναι αργά... ας προσέχατε


Όταν στον ΣΕΒ σαλιάριζαν με τον ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση και μαζί με επιμελητηριακούς μεγαλοσχήμονες σεργιάνιζαν τον Τσίπρα από Μεγάρου εις Μέγαρο χαρακτηρίστηκαν εμμονικές οι δημοσιογραφικές επισημάνσεις μας για εσφαλμένη στρατηγική διείσδυσης των παραγωγικών τάξεων στην αξιωματική αντιπολίτευση. Τώρα είναι αργά για να μαζέψουν ακόμη και τα συντρίμμια τους στην οικονομία. 

Γελάστηκαν εκείνοι της επιχειρηματικής κοινότητας που νόμιζαν ότι ο Τσίπρας είναι κάτι σαν τον Ανδρέα Παπανδρέου επειδή έμαθε να κουνάει με τον ίδιο τρόπο τα χέρια του και να λέει τα ίδια ακαταλαβίστικα λόγια. 

Ο Ανδρέας ήξερε που βάδιζε, δεν είχε ανάγκη να τον στηρίζει κανείς και είχε την πείρα να αλλάζει βηματισμό πείθοντας μάλιστα τον λαό ότι αυτός του υπέδειξε την αλλαγή...

Ο Τσίπρας είχε, έχει και θα έχει δεκανίκια όσο διατηρηθεί στην πολιτική. 

Χωρίς δεκανίκια δεν μπορεί να κάνει βήμα. Τα δε σημερινά του δεκανίκια είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να προσφέρει πολιτικά ο τόπος. 

Ας μη περιορίζονται λοιπόν οι περιβόητες παραγωγικές τάξεις στα "μνημόσυνα" της οικονομίας με συνεδριάκια, ημερίδες, γενικές συνελεύσεις και πάνελ θεωρίας και ιδέας και ας έλθουν στην δική μας πραγματικότητα. 

Τι να κάνουν θα μου πείτε. 

Να βγουν στους δρόμους και να βροντοφωνάζουν όπως τότε, στην δεκαετία του 1980, που ο ΣΕΒ οργάνωσε, για πρώτη φορά στην ιστορία του επιχειρηματικό συλλαλητήριο στο Σύνταγμα και τους ξεφώνισαν οι αριστεροί ως συλλαλητήριο της κατσαρόλας; Να κάνουν καθιστική διαμαρτυρία όπως οι απολυμένες καθαρίστριες; 

Η απάντηση είναι να κάνουν επιτέλους την αυτοκριτική τους.

Να ξεκαθαρίσουν με σαφή τρόπο και με στοιχεία πόσο κρατικοδίαιτη αποδέχονται την οικονομία. Τι θα συμβεί στον τόπο με τον πλήρη κρατισμό. Και ποια συγκεκριμένα συμφέροντα θα εξυπηρετεί.

Να οργανώσουν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και με πολιτικές δηλώσεις και τοποθετήσεις να μιλήσουν για το πραγματικό πρόβλημα της οικονομίας αφού στις ιδιαίτερες συζητήσεις τους συμφωνούν ότι είναι πολιτικό και μόνο πολιτικό. 

Να μιλήσουν δημόσια για τα ιστορικά λάθη τους ακόμη και την εποχή του σχεδίου Μάρσαλ αλλά και για τις "κερκόπορτες" από τις οποίες οι ίδιοι επέτρεψαν να πολιτικοποιηθεί το πρόβλημα της οικονομίας. 

Όχι μόνο σήμερα. Όχι μόνο από το 2009 μέχρι σήμερα. Αλλά εδώ και 40 χρόνια όταν η επιχειρηματική φωνή του ιδιώτη έσβηνε μπροστά σε κρατικοδίαιτες σχέσεις και πολιτικές προσφορές. 

Τότε, στην τριτοκοσμική περίοδο του ΠΑΣΟΚ, που οι "κομψές εκφράσεις" του ΣΕΒ σκέπαζαν και επιχειρηματικές φωνές από προβληματικές βιομηχανίες μεν αλλά που είχαν δυνατότητες να σταθούν στα πόδια τους αν δεν επικρατούσε (μετά την σοσιαλμανία Καραμανλή) η ντουντούκα Παπανδρέου. 

Η σοσιαλμανία και ντουντούκα που, η αλήθεια είναι, ότι βόλεψαν (κοντά σε δεινοπαθούσες βιομηχανικές επιχειρήσεις αλλά με περιθώρια εξυγίανσης αν όντως θέλαμε να τις εξυγιάνουμε), και τις άλλες... που "σπρώχτηκαν" από ιδιοκτήτες και μεγαλομετόχους να τις φορτωθούν, μαζί με τα χρέη τους, οι φορολογούμενοι, η Εθνική, η ΑΤΕ και η ΕΤΒΑ για να περάσουν έτσι σε πλιάτσικο από εργατοπατέρες και πρασινοφρουρούς. 

Να αναλάβουν τις ευθύνες τους για την κατάρρευση της ιδέας της ελεύθερης οικονομίας στο όνομα του κρατισμού και τους εύκολου κέρδους μέσα από τους μηχανισμούς πελατειακών σχέσεων.

Να επιμερίσουν τις ευθύνες σε Οργανώσεις παραγωγικών τάξεων, Επιμελητήρια, Κεντρικές και περιφερειακές Οργανώσεις που επέτρεψαν την διείσδυση του κρατισμού γιατί δημιουργήθηκαν "συγκοινωνούντα δοχεία" αμοιβαίων εξυπηρετήσεων. 

Είναι τυχαίο που σήμερα όλες οι πολιτικές παρατάξεις θεωρούν τις βιομηχανικές Οργανώσεις τόσο του Κέντρου όσο και της Περιφέρειας μαγαζάκια γωνίας χωρίς καμία αξία και σημασία; 

Είναι τυχαία η διάλυση του Επιμελητηριακού θεσμού και η απαξίωση μελετών και προτάσεων 2-3.000 σελίδων για την γραφειοκρατία και τα αντικίνητρα που αραχνιάζουν από το 2011 μέχρι και τώρα στα υπόγεια του πρώην υπουργείου Ανάπτυξης και σήμερα ΠΑΠΕΝ...;

Είναι τυχαία η πλήρης άγνοια και αδιαφορία όχι μόνο των σημερινών αριστερών υπουργών αλλά και των προηγούμενων που δεν δήλωναν αριστεροί σε προτάσεις για επενδύσεις και επενδυτικές συμπράξεις ιδιωτικού και κρατικού τομέα τόσο στην βιομηχανία όσο και στην ενέργεια; 

Ασφαλώς και δεν αγνοώ τις διαβεβαιώσεις για αναπτυξιακά οράματα οικονομικών υπουργών στα Γενικά Συμβούλια του ΣΕΒ και στις Γενικές Συνελεύσεις. 

Τις γνωρίζω όπως και τα άλλα μέσα ενημέρωσης που τις αναπαράγουν όταν χρειάζονται να γεμίσουν τις σελίδες τους με υλικό άνευ αξίας...

Όταν όμως μιλάμε για ιδιωτικό τομέα της ελληνικής οικονομίας πρέπει να αποδεικνύουμε και την ύπαρξή του και τον δυναμισμό του. Δυστυχώς όμως αυτό που έχουμε να παρουσιάσουμε, όσοι επιχειρηματολογούμε για την ελεύθερη οικονομία, είναι θλιβερές επιχειρηματικές ομάδες και Οργανώσεις που μονίμως κλαψουρίζουν επειδή δεν τρέχουν οι πολιτικοί να τους ανακαλύψουν και να τους αναδείξουν...