Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013
Ο Μίλτον Φρίντμαν περιγράφει την πιο ελεύθερη οικονομία του κόσμου
Ετικέτες
Καπιταλισμός,
Οικονομία,
Φιλελευθερισμός,
Milton Friedman
Τετάρτη 24 Ιουλίου 2013
Δημοκρατία και Ελευθερία
Δημοκρατία και ελευθερία δεν είναι το ίδιο πράγμα. Η δημοκρατία είναι κάτι παραπάνω από την επικράτηση του δίκαιου μιας οχλοσυμμορίας, ενώ η ελευθερία είναι η κυριαρχία του ατόμου.
Ουόλτερ Ουίλιαμς
Έτσι για να θυμηθούμε λίγο τι γιορτάζουμε σήμερα:
Επειδή μας τα πρήξατε σήμερα με το σοσιαλιστή “εθνάρχη” σας, ας θυμηθούμε κάποια πράγματα για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.
1) ήταν τσιράκι του συστήματος εξουσίας. Αναρριχήθηκε στην εξουσία από τις ταπεινές καταβολές του χάρη στις πλάτες του Αργυρού, βουλευτή του Γούναρη. Του ίδιου τσάτσου των ανακτόρων Γούναρη που εκτελέστηκε για το ρόλο του στη Μικρασιατική καταστροφή.
2) σαν γνήσιος εθνάρχης, στον Β’ Παγκόσμιο απέφυγε να πολεμήσει ως βαρήκοος.
3) ήταν σοσιαλιστής. Στην κατοχή ήταν μέλος της Σοσιαλιστικής Ένωσης. Όταν ήρθε στην εξουσία εφάρμοσε εκτεταμένες κρατικοποιήσεις και έβαλε τις βάσεις για τη διάλυση της βιομηχανίας από το ΠΑΣΟΚ.
4) σαν γνήσιος φιλελεύθερος, εμπνεύστηκε τον νόμο 4000 περί “τεντημποϋσμού”, με βάση τον οποίο η αστυνομία κούρευε και διαπόμπευε νεαρούς στην Αθήνα.
5) σαν γνήσιος ηγέτης, ενώ είχε διατελέσει (σε τρεις περιόδους) συνολικά 7 χρόνια πρωθυπουργός, αναρωτιόταν “ποιος κυβερνάει αυτό τον τόπο” μετά τη δολοφονία Λαμπράκη.
6) σαν σήμερα το 1974 “έφερε τη δημοκρατία” μετά από τον συνεπή και σκληρό αγώνα που έκανε κάνοντας ντόλτσε βίτα στο Παρίσι. Κάποιες λεπτομέρειες για την “επάνοδο” της “δημοκρατίας”:
i) ο Καραμανλής ήρθε στην Ελλάδα μετά από πρόσκληση των ίδιων των Χουντικών. Μόνος του δεν έκανε τίποτα.
ii) ορκίστηκε στον πραξικοπηματία Γκιζίκη.
iii) η κυβέρνησή του, αντί να ακυρώσει τις νομοθετικές πράξεις της Χούντας, όπως συνηθίζεται μετά από περιόδους εκτροπής, τις θεώρησε ως να έχουν νομική ισχύ.
iv) δείχνοντας το ηθικό του ανάστημα, ενώ όλη του η πολιτική καριέρα είχε στηριχτεί στο γλείψιμο των ανακτόρων, μόλις του δόθηκε η ευκαιρία πούλησε το βασιλιά, του αρνήθηκε την επιστροφή του στη χώρα το ’74, και δεν τον υποστήριξε στο δημοψήφισμα που οργάνωσε.
7) σαν γνήσιος εθνικός ηγέτης, διακήρυξε ότι “η Κύπρος είναι μακριά”, και την εγκατέλειψε στους Τούρκους εισβολείς.
Να ζείτε να τον θυμόσαστε.
===
Ημερα αποκαταστασης της Δημοκρατιας και η κυβερνηση απαγορευει τις πολιτικες συγκεντρωσεις. Και υστερα μας ενοχλει η Χρυση Αυγη! / Αυτο που επανηλθε το 1974 δεν ηταν μια δημοκρατια. Ηταν μια νομιμοποιημενη εκ της ψηφου κομματοκρατια. Και αυτο που εφερε ο Καραμανλης το 1974 ηταν ενας γαλλικος κρατικιστικος Γκωλισμος ο οποιος στην υστατη εθνικη ωρα της Κυπρου εγινε σκετος κρατισμος.
===
Η σημερινή μέρα είναι ανέκδοτο. Είναι η μέρα που κάποιοι γιορτάζουν την ανάληψη της κυβέρνησης από τον εισαγωγέα του κρατισμού (και καταστροφέα της εγχώριας οικονομίας) στην Ελλάδα, στο πλαίσιο ενός φαντασιώδους “εκδυτικισμού”. Και είναι αστείο γιατί πολλοί ανάμεσα σε αυτούς είναι οι ίδιοι που ακούν μες σε έκσταση αφιονισμένης Βακχίδος τον γνωστό τσαρλατάνο (και ρατσιστή-αριστερό) Ράμφο να λέει ότι “ο Έλληνας είναι φύσει κρατιστής” (από την εποχή των Λελέγων φαντάζομαι).
Και τότε συλλαμβάνεις το εξής: ότι με τέτοιους μυθομανείς ευρωλιγούρηδες χωριάτες, με “αισθητική” αντίληψη των πραγμάτων, δεν είναι τυχαίο πώς ήταν αυτή που ήταν η πορεία της μεταπολίτευσης και κατέληξε όπως κατέληξε σήμερα, με την χώρα ως προτεκτοράτο.
===
Δηλαδή, σύμφωνα με τη λογική Καμίνη, όταν το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών οργανώνει συσσίτια μόνο για trans, τότε “προάγει συνειδητά τον ρατσισμό”;
Ετικέτες
Δεξιά,
Κύπρος,
Σοσιαλισμός,
Φιλελευθερισμός
Παρασκευή 12 Ιουλίου 2013
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)